Başbakanımız her konuşmasında her iki üç cümlesi arasına KKTC’nin duruşundan söz eder.
Ancak o duruşun ne olduğunu henüz bilemedik, göremedik maalesef ??
“ÇALIŞANINDAN ALIP, ÇALIŞANINA VERMEK” mi o duruş?
Devlet ,aç kalan işçisine, 6 haftadır işyerini kapalı tutan esnafına tek kuruşluk katkı sağlayamadı. Tüm dünya ülkeleri, sektörlere ve gelir kaybına uğrayıp yaşamını idame ettiremeyen insanlarına yardım paketleri açıklarken bizim Devletin duruşu sadece çalışanından kesip, diğer kesim çalışanına vereceğini çok önemli bir marifetmiş gibi topluma sunmak. 1500.- TL için bir aylık bir program açılmış ve buna insanlarımızın ulaşması bile bin bir eziyet olmuş durumda. Dün bunu yaşadık, gördük.
Kredi kanalları açmış. Ona da ulaşabilen var mı bilmiyorum? KKTC’nin duruşu ağırlıklı olarak Devletin kredi alıp ihtiyaç olan kesimlere aktarmak olması gerekmiyor muydu?
Peki bu devlet kaynak yaratmak adına;
1.Siyasi partilere devlet katkısını niye sıfırlayamadı?
2.Yapılacak ilk iş olması gerekirken, yurt dışı temsilciliklerine ödediği astronomik ödenekleri kısıp, bu süreçte hiçbir katkısı olmayan temsilcileri niye geri çağırıp tasarruf yoluna gitmedi?
3.Casinocularla oturup bu Ülkenin bugüne kadar kaymağını yiyen bu kesimden öncelikle kendi çalışanlarına sonra da Ülkeye anlamlı bir katkıyı niye organize edemedi?
4.Bankacılık sisteminden toplamda 545,000,000.- TL katkının 100,000,000.-u kredi, diğerinin de zaten sistemin devlete olan ve her yıl vermekte olduğu (bir kısmı erken tahakkuk ettirildi) olağan vergi olduğunu biliyoruz. Peki niye bu Devlet; Bankacılık sektörünün tüm kredilerin en azından 6 ay süre ile ve FAİZSİZ dondurulması konusunu masaya yatıramadı? 3 ay süreyle mevduat faizlerinin dondurulması yanında, faizlerde (zaten piyasa şartları gereği yapılması gereken idi) indirime gidilmesi ve ihtiyaç olan faiz katkısının Devletten (Merkez Bankası kaynaklarından) bir şekilde karşılanması mümkün olamaz mıydı? Öte yandan Bankacılık sektöründen bu toplum en azından (örneğin) tek bir erzak paketi alamadı…Ne kadar üzücü, değil mi?
5.KKTC Merkez Bankasında TMSF, bankaların karşılıkları ve yedek akçe gibi kaynaklar mevcut. Bu kaynakların bir kısmı devletin kredilendirilmesi ile Bankalara faiz katkısı olarak aktarılamaz mıydı?
Bankacılık sistemi tabi ki, yasalarımız gereği ve hane halkının mevduatının güvenliği ve sistemin istikrarının devamı için üzerinde dikkatle durulmalı ve bu sektör üzerinde hassasiyetle çalışılmalıdır. Ancak olağan üstü bir dönemden geçerken bankacılık sektörümüz ile çok daha detaylı ve Ülke yararına çalışmalar yapılamaz mıydı?
6.Servetini bu topraklardan elde eden zenginlerimizin, çok çok az bir kısmının hayırsever katkıları ile yardım yaptıklarını görüyoruz. Ezici çoğunluğunun ise sessizliğe büründüğünü toplumumuz üzüntü ile izlemektedir. Örneğin bir defaya mahsus olmak üzere servetler üzerinden %2- 2.5 vergi salınması mümkün olamaz mıydı? Ne dersiniz hani maliyemizde böyle bir çalışma yok ama, FORBES dergisinden KKTC için bir zenginler listesi çalışması yapması için yardım alabilir miyiz?
Sosyal adalet ilkesi bu servet sahiplerinin de Ülkeye katkısını gerektirmiyor mu?
7.Sahi GSM OPERATÖRLERİ ki ; bu Ülkenin kaymağını yiyen bu iki operatörün katkısını hiç duydunuz mu?
8.AKSA’nın 2,5 milyon katkısı, bu Ülkeden kazandığına oranla çok düşük bir seviyede kalmadı mı sizce?
9.Bu süreçte KKTC devleti, Ülkemizin en zengin kurumu olan VAKIFLAR İDARESİ ile sürece katkı ve kaynak yaratmak adına daha organize ve daha geniş çaplı bir çalışma yapması gerekmez miydi?
KKTC Devleti ve yöneticileri, içi boş söylemleri bırakıp, anlamlı bir duruş sergilemek ve muz cumhuriyeti olmadığımızı göstermek istiyorsa, sosyal adaletin gereği olarak ve kaynak yaratmak adına yukarıda sorduğumuz sorulara doğru yanıtlar vererek, Devlet otoritesini göstermesinin tam zamanıdır. Bu, kendine kendine yeten bir eşitlikçi adil bir devletin gereğidir.
Hadi bakalım her yaptığınız işte yap bozu bırakın artık.
Devlet olmanın gereğini yapın da sizi alkışlayalım.
